جمعیت داوطلبان سبز برگزار می کند:
سری جدید از سلسله نشست های اکوسینما – چهارشنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۴ – از ساعت ۱۷:۰۰ الی ۲۰:۰۰ – مکان سرای محله اراج (نوبنیاد – جنب میدان ارتش)
عنوان جلسه: رویاها و کابوس های زمین
نام فیلم : رویاها (Dreams)
کارگردان: آکیرا کوروساوا
محصول: محصول ژاپن ۱۹۹۱
“رویاها”، فیلمی است شامل هشت اپیزود فانتزی که توسط آکیرا کوروساوا ساخته شده است.
از آنجایی که فیلم و داستانها اشاراتی به اساطیر و فرهنگ ژاپنی نیز دارد و با توجه به اینکه این فیلم یکی از آخرین آثار اوست می توان چنین گفت که این هشت اپیزود هشت دهه از زندگی خود آکیرا کوروساوا هستند که بسته به شرایط اجتماعی و سیاسی و سنی به ترتیب به آنها پرداخته است ، یک “من” حول محور این فیلم و داستانهایش شکل می گیرد.
در دو اپیزود اول این “من” در قالب یک پسرنوجوان متمرکز شده است. در اپیزود “آفتاب در باران،” این پسر نوجوان علیرغم تذکر و هشدار مادرش به جنگل می رود تا شاهد مراسم عروسی روباه ها باشد در حالیکه مادرش گفته است که چنین کاری عاقبت خطرناکی دارد . اما روحیه کنجکاو مآبانه نوجوان ( در اینجا منظور انسان است و به نوعی اشاره به حضرت آدم که میوه ممنوه خورد و اینجا میوه ممنوعه نرفتن به جنگل است) و تلاش و علاقه او به کشف چیزهای جدید باعث می شود کاری که نباید ، انجام دهد و پس از بازگشت به خانه با خشم مادر روبرو می شود و مادر خنجری به او می دهد و دو راه حل پیش روی او می گذارد : معذرت خواهی از روباه ها یا خودکشی . اینک پسرک به جنگل می رود ….
اپیزود (رویا ) دوم داستان پسر نوجوانی است که دختری زیبا را می بیند که هیچ کس قادر به دیدن او نیست و به دنبال او به باغ هلو می رود جایی که جشن عروسکها در آنجا برپا شده است .شاه به پسر می گوید که چون پدر و مادرش درختان را بریده اند او نمی تواند در مراسم شرکت کند . پس از چندی بالاخره موفق به حضور می شود اما در پایان تنها یک شاخه پر از شکوفه های تازه باقی می ماند آن هم در وسط درختان بریده شده که رویا بودن داستان را قوت می بخشد. این اپیزود به نوعی دنباله رو اپیزود اول نیز می باشد و اشاره به دوران کودکی و نوجوانی کوروساوا دارد .
اما ” من ” در اپیزود سوم یعنی ” کولاک ” مردی است که به همراه دوستانش در برف و بوران کوهستان گرفتار شده اند و دیری نمانده است که بر اثر شدت سرما جان خود را از دست بدهند .وقتی که همه در حالت خواب و بیهوشی هستند زنی حاضر می شود و با رییس گروه یعنی همان “من” دیدار می کند و او را اماده استقبال از مرگ می کند . در اثر وزش شدید باد چهره و ظاهر اصلی و پلید زن نمایان می شود و سرانجام مرد دوستان خود را از مرگ نجات می دهد . این زن در اینجا نماد پلیدی ها و زشتی ها و تیرگی هایی است که مانع از مشاهده حقیقت توسط انسانها می شود . این اپیزود برای من یادآور فیلم ” کوایدان ” ماساشی کوبایاشی و نیز ” اونیبابا ” است
.
اما اگر نگوییم اپیزود ” تونل ” بهترین داستان است باید بگوییم یکی از بهترین رویاها این رویا است . اشاره به دوران پس از جنگ جهانی دوم درژاپن دارد که مردم در آن زمان نا امید و مایوس شده بودند .فرمانده ای وارد تونلی می شود که سگی که به صورت نمادین مدال بر گردن دارد (و قطعا اپیزودی ضد جنگ است ) و مانع از ورود او به تونل شده بوده است . سربازی دیگر از تونل بیرون می آید. فرمانده به او که چهره رنگ پیرده و عجیبی مثل مردگان دارد می گوید که او مرده استو خودش با چشمان خودش مرگ سرباز را دیده است اما سرباز انکار می کند و کم کم تعداد بیشتری به سرباز اضافه می شوند و در نهایت متوجه می شویم که فرمانده مسئول کشته شدن آنها بوده است . از نکات برجسته این اپیزود کاربرد بسیار دقیق کمپوزیسیون و میزانسن عالی خاص کوروساوا است . مفهوم کنایه ای این اپیزود به سردمداران جنگ است که با وجود زنده ماندن ، کابوسها انها را رها نمی کنند . مشابهترین فیلم له این اپیزود و مفهوم آن دکتر استرنج لاو کوبریک است .
اپیزود پنجم ” کلاغ ” نام دارد که به زعم من بهترین اپیزود این فیلم است . ” من ” در اینجا مرد جوانی است که به هنگام دیدن تابلوهای نقاشی ونسان ون گوک ، وارد دنیای نقاشی می شود و در ادامه با ون گوک دیدار و گفتگو می کند . مسئله ای که اینجا می توان به آن اشاره کرد علاقه شدید کوروساوا به نقاشی است که قبل از اینکه فیلمسازی ر شروع کند به طور حرفه ای نقاشی می کرد و همین علاقه پس از سالها در قالب یک اپیزود از فیلمی زیبا نشان داده می شود.
اپیزود ششم “طغیان کوه فوجی” نام دارد و فضای آن ماورایی و نمادین است . اشاره ای به عدم اختیار انسانها در زمان بلایای طبیعی و انسانی که تسلیم قضا و سرنوشت می شوند.
هفتمین اپیزود ” جن گریان ” نام دارد که داستان آن در رابطه با بمباران اتمی و نتایج وحشتناک حاصل از آن می باشد که گیاهان عظیم وحشتناک و موجوداتی عجیب از آن جمله اند.
آخرین اپیزود “دهکده آسیابهای آبی” است که داستان فردی است که وارد دهکده آسیابهای آبی می شود و در آنجا با پیرمردی صد و سه ساله آشنا می شود . این اپیزود با نمایی از آب پایان می گیرد . آبی که برای بسیاری از بزرگان سینما دستمایه نمادسازی بوده است و کوروساوا هم که همیشه به دنبال زیبایی و کشف بوده است با این نما ، به صورت استعاری ادامه دار بودن زندگی را در زمان گذشته ، حال و آینده به تصویر کشیده است.